این دوستت دارم ها هیچگاه عوض نمیشوند
این عشق حتی اگرخاموشش کنند برایم اتش زیر خاکستر است
دوستت دارم هایم را قرض بگیر وبرو
خسته ام...
مثل درخت سروی که سالهاست در برابر طوفان ایستاد..!!
و
روزی که به نسیمی دل داد شکست...........
منتظرت خواهم ماند
ی جایی سعدی میگه:
شب فراق که داند که تا سحرچندست؟ مگر کسی که به زندان عشق دربندست
بازهم منتظرت خواهم ماند ....
وکس نداند انتظار زجرکش ترین هدیه عشق است
وجودی دارم ازمهرت گدازان وجودم رفت ومهرت همچنان هست
مبرظن کزسرم سودای عشقت رود،تابرزمینم استخوان هست
من وخیال تو شبها و کنج خانه ی خویش
سرود بیخودی و اه عاشقانه خویش
خوشم به شعله این اه اتشین همه شب
مرا چوشمع سری هست بازبانه خویش
اگر این حسرت
دمی
نفسی
بیخیال این جان به لب رسیده شود
شاید بهاری ، بهشتی ، چیزی هم در کار باشد!
تو باش
باخنده هایی که هر لحظه دلم را آب میکند....
فقط!!!
فقط گاهی سرک بکش و ببین که دلم را آب نبرده باشد....
دوستت خواهم داشت در ســـــــکوت
که مبادا در صـــــــدایم توقعی باشد
که خاطرت را بیازارد
و آرامشم را بگیر
هنوز شانه هایم برای تو خالیست
... هنوز آغوشت ،
آرامترین ساحل امن جان من است
می دانی ؟!...
انگار این جاده هم جاده نیست
نه تو می ایی ،نه مسافری نه پیامی
من اما هنوز بر سر این کوهپایه چشمانم خیس خیس است
چه حقیرند این لحظه های دوری
به خیال خود تو را از من گرفته اند نمیدانند .... نام تو نفس های زندگی من است بی رمق میشوند اما تا زنده ام هستند
ϰ-†нêmê§ |